Piłsudczycy wzięli udział w uroczystościach pogrzebowych Romana Szczura ps. „Urszula”, (także ps. „Halina”, „Nadzieja”)
Poniżej relacja ppłk Zw. Wiesława Bodo

Dn. 4 marca 2021 roku w Bazylice Św. Antoniego Padewskiego OO. Bernardynów w Radecznicy (na Jasnej Górze Lubelszczyzny) odbyły się uroczystości pogrzebowe Romana Szczura ps. „Urszula”, (także ps. „Halina”, „Nadzieja”), brutalnie torturowanego i skrytobójczo zamordowanego przez komunistów w 1950 roku we Wrocławiu, żołnierza Korpusu Ochrony Pogranicza, Związku Walki Zbrojnej, Armii Krajowej i Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” – jednego z najwybitniejszych żołnierzy antykomunistycznego niepodległego podziemia Lubelszczyzny.

Ceremonia pogrzebowa rozpoczęła się Mszą św. w intencji kpt. Romana Szczura, koncelebrowaną przez 15 kapłanów pod przewodnictwem ks. bp dra hab. Mariusza Leszczyńskiego - biskupa pomocniczego Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej. Hierarcha, w wygłoszonej homilii, mówiąc o niezwykłym poświęceniu, miłości do Ojczyzny i ofierze bestialsko zamordowanego żołnierza niezłomnego, m.in. przypomniał ostatnie słowa wypowiedziane przez niego w dniu śmierci tuż przed egzekucją: - „...Darujcie mi wszyscy za cierpienia, które znosiliście za mnie. Ponieważ nie skorzystałem z prawa łaski, dziś odchodzę na tamten świat do tatusia i braci naszych. Taka wola Boga Najwyższego. Pogódźcie się z wolą Boską i ja się z nią godzę. Żegnajcie w zgodzie i pomagajcie sobie wzajemnie”.

Roman Szczur vel Szumski, (nazwisko konspiracyjne Roman Szumski), podoficer KOP i WP, por. AK-WiN, był odznaczony Krzyżem Walecznych. Urodził się 15 sierpnia 1910 r. w kolonii Roszki Udryckie k. Zamościa. Po odbyciu w latach 1931–1932 służby wojskowej w 23. pułku piechoty we Włodzimierzu Wołyńskim, pełnił służbę w Korpusie Ochrony Pogranicza. Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej. Zbiegł z transportu kolejowego do ZSRR. W listopadzie 1939 r. wstąpił do Służby Zwycięstwu Polski. Od marca 1941 r. dowodził placówkami Stary Zamość i Nielisz Obwodu ZWZ-AK Zamość. Po wkroczeniu Sowietów na Lubelszczyznę pozostał w konspiracji. Od sierpnia 1944 do września 1945 r. pełnił funkcję komendanta placówki AK-DSZ-WiN Stary Zamość. 7 października 1944 r. odbił z więzienia w Zamościu 30 osób. W grudniu 1945 r. został wyznaczony na kierownika Rejonu „Jaśmin” Obwodu WiN Zamość. 8 maja 1946 r. na czele 12 żołnierzy perfekcyjnie wykonał rozkaz swojego kapitana Mariana Pilarskiego ps. „Jar”. W brawurowym ataku na więzienie komunistycznej bezpieki w Zamościu uwolnił 301 więźniów. W czerwcu 1946 r., zagrożony aresztowaniem, zdał kierownictwo rejonu i wyjechał na ziemie zachodnie. 22 marca 1947 r. ujawnił się przed WUBP w Warszawie. W latach 1947-1948 mieszkał na Dolnym Śląsku, utrzymując kontakty z dawnymi podkomendnymi. Wraz z żołnierzami Okręgu Lubelskiego WiN przeprowadził 11 marca 1949 r. akcję rekwizycyjną na Bank Spółdzielczy w Nowej Soli. Zdobyte fundusze miały być przeznaczone na pomoc dla ukrywających się żołnierzy oraz na wsparcie dla rodzin aresztowanych. Został aresztowany 28 marca 1949 r. przez funkcjonariuszy PUBP w Lublinie. Był sądzony w trybie doraźnym. Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego we Wrocławiu na sesji wyjazdowej w Nowej Soli 21 września 1949 r. został skazany na karę śmierci, którą wykonano 23 stycznia 1950 r. w więzieniu przy ul. Kleczkowskiej we Wrocławiu. Szczątki Romana Szczura zostały odnalezione w listopadzie 2011 r. w wyniku prac ekshumacyjnych prowadzonych przez IPN na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu.

Uroczystość pogrzebowa miała charakter państwowy z pełnym ceremoniałem wojskowym. W części poprzedzającej Mszę św., śp. Roman Szczur został pośmiertnie mianowany do stopnia kapitana oraz odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej. Przekazania odznaczenia dokonał wojewoda lubelski - Lech Sprawka w asyście przedstawiciela Prezydenta RP gen. dyw. Dariusza Łukowskiego, wicemarszałka Sejmu RP - Małgorzaty Gosiewskiej, ministra edukacji i nauki - Przemysława Czarnka, prezesa Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej o. Zamość - posła na Sejm RP Sławomira Zawiślaka. Następnie, przekazania aktu mianowania na stopień kapitana dokonali: dyrektor Departamentu Zwierzchnictwa nad Siłami Zbrojnymi BBN gen. dyw. Dariusz Łukowski, I zastępca dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych gen. broni Jan Śliwka i dyrektor Gabinetu Politycznego MON Łukasz Kudlicki. Order i akt mianowania w imieniu rodziny odebrała stryjeczna wnuczka zamordowanego żołnierza śp. Romana Szczura - Pani Jadwiga Mazurek, która w końcowej części uroczystości podziękowała wszystkim za pomoc i zaangażowanie w odkryciu historii kpt. Romana Szczura i jego upamiętnienie.
Do uczestników uroczystości listy okolicznościowe skierowali m.in. Prezydent RP Andrzej Duda, marszałek Sejmu Elżbieta Witek, Prezes Rady Ministrów Mateusz Morawiecki, wicepremier, prezes Prawa i Sprawiedliwości Jarosław Kaczyński, wicepremier Piotr Gliński, szef Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk. Oprócz odczytanych okolicznościowych listów, z pożegnalnymi przemówieniami wystąpili: minister edukacji i nauki – poseł na Sejm RP Przemysław Czarnek, poseł na Sejm RP Sławomir Zawiślak, wicemarszałek województwa lubelskiego Michał Mulawa, wiceprezes IPN prof. Krzysztof Szwagrzyk, dyrektor lubelskiego oddziału IPN Marcin Krzysztofik.
Wśród treści wygłaszanych przez wszystkich przemawiających były mocno akcentowane zasługi zamordowanego w wiernej służbie najjaśniejszej naszej Ojczyźnie, w walce za niepodległą Polskę i chrześcijaństwo, za jego bohaterską postawę oraz, że ta ceremonia pogrzebowa jest symbolem zwycięstwa dobra nad złem i stanowi wielką lekcją historii i patriotyzmu. Wyrażano też satysfakcję z faktu, że po wielu latach powrócił w należnej chwale na Lubelszczyznę wyklęty żołnierz, ale podkreślano także, że wielu jeszcze nie powróciło i nadal spoczywają w nieznanych dołach śmierci.
Ponadto w uroczystości, oprócz wcześniej wymienionych osób, m.in. uczestniczyli: podsekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości - Marcin Romanowski, szef Gabinetu Politycznego Ministra wicepremiera, ministra kultury, dziedzictwa narodowego i sportu - Kacper
Sakowicz, szef WSzW w Lublinie - płk Jerzy Flis, dowódca 2. Lubelskiej Brygady Obrony Terytorialnej im. mjr Hieronima Dekutowskiego ps. ”Zapora” - płk Tadeusz Nastorowicz, dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w Lublinie - płk Dariusz Bernat, Wojskowy Komendant Uzupełnień w Zamościu - ppłk Wojciech Witek, komendant wojewódzki PSP w Lublinie - nadbryg. Grzegorz Alinowski, zastępca komendanta Wydziału Żandarmerii Wojskowej w Lublinie - mjr Wieńczysław Jastrzębski oraz wielu przedstawicieli duchowieństwa, organizacji społecznych i stowarzyszeń kombatanckich.
Z ramienia Związku Piłsudczyków RP Okręgu Ziemi Lubelskiej, kpt. Romana Szczura w ostatniej ziemskiej drodze pożegnała delegacja piłsudczyków z Lubelszczyzny ze sztandarem i kwiatami w składzie: gen. bryg. Zw. Stanisław Olszewski - prezes zarządu okręgu oraz płk Zw. Stanisław Tomkowicz, płk Zw. Jacek Gliwa, ppłk Zw. Wiesław Bodo, ppłk Zw. Jerzy Drygała, mjr Zw. Marek Szubiak, por. Zw. Zenon Łój, por. Zw. Antoni Grabowski.
Po uroczystej Mszy św. trumna ze szczątkami Romana Szczura vel Szumskiego ps. „Urszula” spoczęła w krypcie II Inspektoratu AK pod bazyliką OO. Bernardynów w Radecznicy, obok jego dowódcy płk Mariana Pilarskiego ps. “Jar”.

Tekst i foto: ppłk Zw. Wiesław Bodo